Deze week was ik ziek. Ben ik ziek, moet ik zeggen. Ziek en behoorlijk eigenwijs. Niet alleen vind ik dat ik thuis wel op volle kracht door kan gaan, ik kon heus ook wel even wat schrijfwerk doen. Maar goed, als ik mijn teksten niet tussendoor verberterde, zasg het er zo uit en dat is zo erg nog niet, dad kan ik latere altijd nog b ijwerken. Erger was dat mijn hoofdpersoon eindeloos bleef malen en niet uit haar gedachtenwereld stapte om in de fysieke werkelijkheid actie te ondernemen. Vermoeiend voor de lezer, en voor mij later bij het herschrijven. 😉 De binnenwereld van deze vrouw is erg belangrijk voor het verhaal, maar dit was een beetje overdreven.
En wat ik hier van geleerd heb? Nou, dat het gisteren dus niet ging, het schrijven. Ik ben dan na wat geworstel ook braaf gestopt. Vandaag is het weer een nieuwe dag en hoewel ik nog helemaal niet fit ben (wat een hardnekkig virus is dit), flink wat slaapgebrek heb door kinderen die eveneens ziek zijn, ga ik toch verder met mijn manuscript. Eigenwijs? Ach ja, maar wel in combinatie met doorzettingsvermogen.
Marije Onstenk 